Domowo, dalej zabieganie..

szczęśliwie,

choć czasem trzeba bić się z sumieniem

jak narazie jeszcze wygrywam..

Do kościoła na spanie i marzenie

albo na myślenie i zamartwianie.

Gości przyjmowanie

i najulubieńsze ciast pieczenie

obiadokolacja i piękne telerze

już jutro szalenie i radośnie

ze święceniem mieszkania razem :)

Drzazga kolejna w palcu biednym moim,

już druga się przypałętała

koniec z rąbaniem drewna

ale sentyment do siekierki jest

i kominek musi być kiedyś..

nie chce się wracać do krakowa..

żal tylko przepadniętej salsy jednej..

ach no i herbaty z Robertem..